Jutro w szkole karnawał. Mała chce coś z kruszonką, bo ”kruszonki są pyszne” i bo mała ma w sobie wysoki poziom wytworności, tak zwana diva. Natomiast starsza chce brownies z cheesecake z Cavoletto, bo… no, nie trzeba mówić dlaczego. Brownies są drugim cudem świata i cheesecake trzecim, razem to sześć razy cudowne. A wieczorem goście.
Na razie pani Justyna odpoczywa a ja rozglądam się po bałaganie. Ale ”bałagan”, jakie to piękne slowo.
Domani carnevale a scuola. La piccola vuole qualcosa con il crumble, perché ”è buonissimo il crumble” e perché la piccola ha in sé un elevato livello di raffinatezza, come dire, la diva. La grande vuole invece i brownies con il cheesecake di Cavoletto, perché… perché non serve dirlo, i brownies sono la seconda meraviglia del mondo, il cheesecake la terza, insieme due per tre, sei volte meraviglia. E stasera ospiti.
Per adesso pani Justyna si riposa e io mi guardo intorno, cercando di arginare il casino, che in polacco si dice ”bauàgan”. Eh, bauàgan, che bella parola.
